Een ode aan de Oatmeal

1 juni 2021

Een bel die twee keer klinkt: de dag gaat weer van start
Ontwaken van mijn ogen, mijn hartje wacht met smart
Gewoonlijk staan ze klaar, met enthousiasme aan de slag
Om samen eerst te eten, de start van deze dag

Dan staan ze daar te wachten met getrek en met geduw
Aan de ander geen gedachte ze zijn beslist niet schuw
Maar vandaag is toch echt anders, ze staan niet in de rij
Er is niemand te zien, maar toch ben ik wel blij

Daar met mij in die ruimte, daar staat een grote pan
Die kijkt mij in de ogen, deze hongerige man

Ik sta dan op mijn tenen en kijk over de rand
Mijn hartje klopt al sneller, ik verlies vlug mijn verstand
Bij het zien van deze aanblik en het ruiken bovendien
Van warme havervlokken telt mijn honger wel voor tien

Die papperige schep, die druipt langzaam op mijn bord
Verrukkelijk grijze massa, waar ik mij vol op stort
Gewapend met een lepel neem ik een grote hap
Zo glijdt dat naar beneden, die slijmerige drab

Havermout oh havermout
Zo heerlijk als je ruikt!
Wij houden van jouw kleur en smaak
Als een baksteen in mijn buik

Nog voordat je het doorhebt, ons schip gaat op en neer
Dat voel ik in mijn maag, die baksteen gaat tekeer
Het is niet ongewoon: die pap komt weer omhoog
Daar vliegt het uit je keel en de lucht in met een boog

Maar sarcasme nu terzijde, toch zit er voordeel aan
Elke dag maar brood, dat is ook geen bestaan
Met dadels en wat lekkers, kaneel voor extra smaak
Dan is die havermout een ontbijt dat ik bewaak

Havermout oh havermout
Zo heerlijk als je ruikt!
Wij houden van jouw kleur en smaak
Als een baksteen in mijn buik

Door: Rick