2 weken aan boord
Wiskunde docent Rob schreef een blog over de voorbereidingen voor de reis, en over de eerste twee weken aan boord. Een geweldig beeld van hoe het er aan boord aan toe gaat, welke activiteiten de opvaren inmiddels hebben gehad en welk plekken ze hebben bezocht.
Veel leesplezier!
————–
Na twee weken op het Noorderlicht meegevaren te hebben hier dan een blog van mij, Rob Thuis, docent wiskunde en begeleider trainees Noorderlicht (Reade Swan).
Op 27 januari reed ik met Martine, mijn collega, naar Harlingen om de Reade Swan te bezoeken en wat afspraken te maken met de al aanwezige crew. Zo ontmoeten we: Tsjerk, Nik en Fiona en natuurlijk Nynke van het kantoor Swan Expeditions. De ontmoeting gaf een beeld dat we het als crew wel met elkaar zouden kunnen vinden. Het bezoek leerde ons ook het schip een beetje kennen en we zagen met z’n allen dat er nog flink wat gesleuteld moest worden. Alles zou op tijd afkomen wat ook is gebeurd.
Op zondag 6 februari was het dan zover, de ontmoeting met de aanwezige trainees. Sommigen konden helaas door Corona-perikelen (wie heeft het er nog over?) niet aanwezig zijn. Het was een inspirerende bijeenkomst waarbij onze toekomstige gids Jaap ons blij maakte met prachtige excursies in Noord-Noorwegen en Spitsbergen (Svalbard). Tevens gaf hij ook duidelijke tips inzake kleding. Cotton is killing en Wool is surviving. Ofwel zorg ervoor dat je veel laagjes maakt en voorbereid bent op de kou, zowel in Spitsbergen als op het Noorderlicht. Ik kan melden dat de trainees dat zeker ter harte hebben genomen tot aan de goede laarzen toe.
Het is dinsdag 14 maart, 08.15 uur, een voor een schuiven de trainees aan bij vertrekhal 2 op Schiphol. Iedereen wordt door Nynke en Rinske (deckhand) welkom geheten en voorzien van rode Masterskip truien. Je voelt gelijk: “nu gaat het gebeuren”. De ouders mogen niet mee naar binnen dus is het bij vertrekhal 2 afscheid nemen. En je raadt het al: als er geen ouders meer zijn gaan we een avontuur van zes weken beleven. Eerst maar eens de koffers inleveren, door “customs” en naar gate 31. Het was een mooi gezicht: 14 trainees, gehuld in duidelijk zichtbare rode truien, door de gangen van Schiphol te zien wandelen. Menig mede passagier stelde ons de vraag “what’s going on?”. Aangekomen bij gate 31 werd er nog stevig op de mobiel gechat, foto’s gemaakt of insta bijgehouden. Echter één trainee was haar mobiel al kwijt. Denken en terug redenerend zou het wel is zo zijn dat ze haar mobiel bij customs in de scanbak had laten liggen. Samen ben ik met haar en Anke teruggelopen. Daar aangekomen was haar mobiel inderdaad gevonden en kon voor haar de reis ook echt beginnen, want wat doe je als 15-16-17-jarige op deze wereld zonder mobiel?
De reis verliep redelijk goed met een 4 uur durende stop in Oslo kwamen we uiteindelijk een uur eerder dan verwacht in Harstad aan. Het Noorderlicht lag prachtig aan de kade en de trainees konden gelijk hun cabin inrichten. Daarna werd ons een heerlijk diner voorgeschoteld door Tim. Tsjerk, onze captain, stelde de crew voor. Nik (first mate) – Fiona en Rinske (deckhands) – Tim (interior & galley) – Amy (fotographer & drone-pilot). ’s Avonds beleefden we nog een prachtige heldere nacht op de kade of op het dek.
Eindelijk 15 maart, engines running, en het schip vaart uit. Welke plekken hebben we tot nu toe aangedaan?
- Vanuit Harstad naar een ankerplek waar de trainees op het dek verschillende zeilen omhoog hebben gehaald en de technieken en commando’s die daarbij horen geleerd. Zeilen als For Stay – Inner Jib – Outer Jib en Schooner. Bijzonder was het te zien hoe de trainees samen aan de lijnen sjorren en trekken en daarbij de veiligheid van elkaar in het oog houden
- We hebben Lødingen aangedaan waar we een fantastische hike hebben gelopen met fantastisch mooie uitzichten maar er was ook een fantastisch grote fiets voor Merel
- Daarna naar Tranøy, een lieflijk dorpje met een pittoreske haventje (we werden door een zeer aardige Noor meegenomen naar een arts die we moesten bezoeken – Noren zijn zo vriendelijk, hebben alle tijd (ook voor een gesprekje))
- Vervolgens via het fantastische Trollfjord naar het plaatsje Melnu
- Vanuit Melnu met de bus naar Storkmaknes waar we het HuttiGruten museum hebben bezocht
- Daarna hebben we Sandnessjoen aangedaan waar we aanmeerden bij een vreselijk laad- en losplaats en het weer zo slecht was dat binnen blijven voor trainees en schip de enige mogelijkheid was
- Nu liggen we in Rørvik waar we terecht zijn gekomen door pech aan navigatiesysteem (dus kun je de zee niet op) en accu
Ondanks de drie stormen binnen twee weken met windkracht 9 of hoger, en de verkeerde wind om ons doel te bereiken, zijn we allen optimistisch om uiteindelijk Spitsbergen binnen afzienbare tijd te bereiken.
Naast alle zeilervaringen die de trainees opdoen is er elke dag tijd voor school. Van 08.00 – 12.00 uur werken de trainees aan hun planning voor school verpakt in het PvA (plan van aanpak). De meeste van hen gedijen goed en doen meer op het schip dan ze op school zouden doen. Elkaar serieus zien werken doet werken! Dank Masterskip. Tijdens dit werken aan school zijn er af en toe ook vragen inzake wiskunde/biologe aan ons en helpen we graag. Heerlijk dat 1 op 1 uitleggen waarbij je complimenten terugkrijgt inzake deze uitleg. Afgelopen maandag waren de eerste toetsen/SE’s. We hebben met elkaar goede afspraken gemaakt over hoe de toetsen op te pakken en elkaar de ruimte en stilte te geven. Na de toets was iedereen opgelucht dat de eerste toets erop zat. De gemaakte toetsen zijn geseald voor de docenten/scholen thuis. Volgende week maandag de volgende toets.
Ik kan best nog meerdere A4-tjes volschrijven maar dat is niet de bedoeling van dit blog hoor ik nu. Het gaat met de trainees goed en ons als crew ook en zijn toe aan de oceaan om de zeilen te hijsen en richting Spitbergen of Noor-Noorwegen te gaan.
Rob Thuis
