Het vaargebied en de Wylde Swan kunnen heel goed gebruikt worden als laboratorium. Dat dachten trainees Nikki en Eline (5 VWO) ook. Want een onderzoek doen naar en aandacht vragen voor een oceaanprobleem is een goede tegenprestatie voor sponsoring. Wat begon als een klein idee is uitgegroeid tot een profielwerkstuk over oceaanverzuring dat, nu al groter is dan ze ooit hadden gedacht.
Hoe begin je eigenlijk met een onderzoek? Een goede vraag die vorig jaar nog lastig te beantwoorden was door Eline en Nikki, die op het vierde gymnasium in Amsterdam zitten. Ze wisten dat hun onderzoek moest gaan over de oceaan. Bij toeval kwamen ze “een piepklein stukje” in hun aardrijkskundeboek tegen over oceaanverzuring: een klein stukje tekst over een groot en groeiend probleem. Toen de trainees hun idee voorlegde aan een docent werden ze al snel gekoppeld aan een onderzoeker aan de UvA en kregen ze vanuit school tijd om dit onderzoek op te zetten.
Tijdens gesprekken met hun mentor van de UvA, Katja Peijnenburg, werd duidelijk dat er veel komt kijken bij het opzetten van een goed onderzoek. De trainees zijn in de scheikunde van de oceaanverzuring gedoken. Om de juist kennis te vergaren, konden ze terecht bij verschillende onderzoekers op de UvA. Ook leerde ze over metingen doen, data verzamelen en gestructureerd werken. Ze mochten meevaren op een onderzoeksschip op het IJselmeer. Daar hebben ze ervaren hoe onderzoek aan boord wordt gedaan.
Naast het inhoudelijke aspect, moesten de trainees er ook voor zorgen dat ze voldoende geld bij elkaar kregen om mee te kunnen met Masterskip. Ze vertelden dat ze heel vaak ‘nee’ kregen op hun vraag of een bedrijf hen wilde sponseren om dit onderzoek te kunnen uitvoeren. Op het moment dat Nikki en Eline het niet meer zagen zitten, hebben hun ouders hen definitief ingeschreven voor de reis en wisten de trainees dat ze door moesten gaan. Gelukkig kwam een maand voor vertrek het goede nieuws dat het prins Bernhard Cultuurfonds hen ging sponseren en hebben ze dezelfde dag met een benefietdiner ook een groot bedrag opgehaald.
Vlak voor de reis moesten de trainees nog veel regelen. Het materiaal en de procedure van de metingen moest uitgewerkt zijn voordat ze aan boord stapten. Eenmaal begonnen met de oceaanoversteek was het niet mogelijk om de opzet te veranderen of nieuwe apparatuur aan boord te krijgen. De apparatuur is samen met de UvA geregeld en kon gelukkig op tijd mee aan boord (al vond de douane beambte het wel vreemd dat de 16-jarigen een aquariumpomp in hun handbagage hadden).
Aan boord hebben Eline en Nikki elke ochtend zeewater onderzocht en hun samples gelabeld en bewaard in de vriezer. Ze gaan binnenkort de samples van het schip ophalen en op de UvA verder analyseren. Uiteindelijk hopen de trainees hun onderzoek te publiceren en misschien zelfs te spreken op een conferentie. Om dit naast school te kunnen doen, krijgen de trainees verlof van school. Daarnaast zijn ze nog steeds bezig meer aandacht te krijgen voor het probleem van oceaanverzuring. Zo geven ze af en toe een gastles op basisscholen waarbij ze vertellen over hun reis en hun onderzoek en groep-7 leerlingen een practicum laten doen.
Het onderzoek, dat begon met een klein stukje in een schoolboek, hebben Nikki en Eline uitgebreid tot een professioneel onderzoek, waar elke dag meer mensen van weten.
Wilt u meer weten over de avonturen van Nikki en Eline aan boord van de Wylde Swan, kijk dan op:
https://masterskip.access2.media/2019/05/01/school-op-de-oceaan/#more-1581
Wilt u meer weten over het onderzoek, kijk op:
