Tijdens het eerste mentor gesprekje vertelde Rinske (de biologiedocent) dat ik de eer had om de eerste blog te schrijven. Dus bij deze!
Na een vlucht van 9 uur, kwamen we eindelijk aan op het vliegveld van Sint-Maarten, waar de warmte ons tegemoet kwam. Door Lotte werden we begeleid naar een boot, waar een deel van de bagage en 6 trainees die in een tender (zo’n klein bootje dat je vaak naast een schip ziet liggen) mee werden genomen naar de boot. Ik was een van de 6 trainees, door de golven werden we kletsnat, waardoor het letterlijk een frisse start was. Aangezien we allemaal met lange broeken zaten, was de verkoeling meer dan welkom.
Voor een paar meiden was het de eerste keer dat ze de Wylde Swan in het echt zagen. Het was een raar besef dat iets waar je al zo lang naar uitkijkt, nu werkelijkheid werd. Nadat iedereen zijn tas had uitgepakt en zijn plekje had gevonden, gingen sommige trainees zwemmen. Andere gingen rustig zitten of rondlopen. Rond 6 uur was het tijd voor het avondeten. Omdat het de allereerste keer met z’n allen eten was, moest iedereen nog even bekijken hoe alles werkte. Gelukkig weet de crew wel alles.
Om elkaar te leren kennen gingen we een spel doen. Het is vet leuk om met 50 mensen op een boot te zitten, maar al die namen onthouden is wel ff een dingetje. Het spel hielp hierbij. Het was eigenlijk een soort ‘ik ga op reis en ik neem mee..’ maar dan met namen.
Na een paar uur werd het tijd om te gaan slapen. Een moment waar iedereen naar uit had gekeken. Door de jetlag hadden was het voor ons gevoel al half twee ’s nachts. En een dag van 29 uur is ook vrij lang, dus slaap was meer dan welkom. En daarmee was onze eerste dag op de Wylde Swan voltooid. Ook al is alles nu nog onwennig en nieuw, ik heb er alle vertrouwen in dat dit heel bijzonder gaat worden,
Veel liefs vanuit Sint-Maarten,
Kiki
