Hallo vanuit de Cariben,
De 3de dag van reis 4, we zetten koers naar Martinique hoog aan de wind.
Vandaag was een zeer heftige dag voor iedereen eigenlijk wel. De zeeziekte is bij de meesten wel een groot gevecht, gelukkig helpt iedereen elkaar alsof je elkaar al jaren kent. Het begon al bij het ontbijt lekkere muesli met yoghurt en banaan. Iedereen nam maar een beetje te eten door de misselijkheid. Ik had afwas en daarna ging het ook bij mij even wat minder. Snel weer naar buiten en toen gingen we aan de zelfstudie. Ik had al gezien dat gewoon binnen leren het niet ging worden en besloot maar Shakespeare voor Engels in mijn bunk te lezen. Dit ging goed en ik voelde me daarna weer lekker. Het eten bleef lastig en de golven werden steeds hoger naar de middag toe. Gelukkig kon ik met Happy Hour lekker boenen op het dek. Daarna hadden we wat vrije tijd en was de sfeer er bij mij en wat anderen er weer goed in en gingen we gezellig kletsen en liedjes zingen. We kregen nog wat uitleg over de zeilen en de wachten en ik heb volop meegeholpen tijdens de overstag.
Wel was het avond eten weer een moeilijke hap en kwam alle vermoeidheid en gebeurtenissen over me heen. Dan maar vroeg naar bed en dit bericht schrijven want vanavond mijn eerste wacht van tien uur tot twaalf uur. Ik leer beter mijn rust te pakken dus dat is wel fijn om te zien, normaal ben ik altijd van het doorgaan maar dat is nu niet altijd even slim.
Ohja nog even voor mijn ouders: ik ben nog niet verbrand!! En ik heb stiekem toch een beetje heimwee naar mijn lieve vriendje.
Zondag ochtend hopen we aan te komen in Martinique. Maar morgen nog even een zwaar dagje.
Groetjes en veel liefde,
Daphne
