Na anderhalve dag voor de deur van Santa Cruz te hebben rondgedobberd hebben we de machine maar gestart. De gribfiles deden alle moed in de schoenen zakken voor iemand met een zeilers-hart en helaas bleken ze ook nog eens tamelijk accuraat; te weinig tot geen wind. Er restte niets anders dan Arabische wind te laten waaien. Het gebrek aan de hoofdingrediënt van zeilen mag mij chagrijnig maken maar lijkt geen greep te hebben op de overige opvarenden. De sfeer is fantastisch! Wat opvalt is dat er een unieke balans heerst wat betreft serieuze taken zoals studie en nautisch gerelateerde taken en genieten van andere zaken die, georganiseerd of niet, langs komen. Dit even als een eerste impressie uit mijn koker.
De passaatwinden hebben zich verscholen naar zuid van de Kaap Verden dus stomen we nu een zuidwesten koers richting iets meer bruikbare wind. Hoewel men voor mijn komst besloten had autoriteiten Tobago op te geven als “next port of call” houd ik nog alle opties qua Caribisch bovenwindse eilanden open. Het is nog moeilijk te zeggen hoeveel tijd we over houden nadat de grote plas daadwerkelijk achter ons ligt dus maar even zien wat de eerste “landfall” gaat worden.
Keerzijde van de saaiheid die motoren brengt is de tijd die het biedt aan astronomische zeevaartkunde. Hoewel aangeboden als een facultatieve activiteit laten zich maar weinig trainees de kans ontglippen uitleg te krijgen over de magie rondom het positie bepalen met een sextant. Wiskunde, natuurkunde en geografie worden plotseling interessant en gezien als noodzakelijk weten om niet te verdwalen op een oceaan. Geweldig. Zo hoort onderwijs te zijn, toch?
De officieren zijn druk doende in kennis voor te blijven op de pupillen en krijgen sinds vandaag de eerste plotjes op papier. Enerzijds gedwongen door een spanningsloze GPS, anderzijds geprikkeld door eigenlijk hetzelfde wat de trainees bezig houdt. Ik schat nog een halve week zelf de gis om te moeten zetten in een fix maar daarna mijn rol als éénoog in het land der blinden op te moeten geven. Prima, ik neem wel een voorschot op mijn pensioen.
Vanaf een rollende Zwaan,
Richard Slootweg, kapitein.
26 november 2019
