Bonusblog 5 februari Gerrit
Balen, gisteren heb ik mijn camera op de steiger in Carriacou laten liggen. Stom natuurlijk, ik ga ervan uit dat ik hem kwijt ben. Een dag later ga ik naar de Tourist Office om te vragen of er een camera gevonden is. Kleine kans natuurlijk, maar je weet maar nooit. Nee, niet gevonden! Dan naar het politiebureau. Nee niet gevonden!
Jammer, het is mijn eigen schuld. Dan komt ineens de medewerkster van de Tourist Office naar buiten en verteld mij dat er een camera gevonden is door iemand die op de steiger werkt. Hij is ingeleverd bij een radiopost(?) in het dorp. Samen met haar loop ik daar heen. Het blijkt een kantoortje te zijn achter in de supermarkt. Daar zit een man die bevestigd dat er een camera gevonden is. Hij heeft het nog op de lokale radio omgeroepen. Het is mijn camera!!!!!! Ongeloof en blijdschap gieren door mijn hoofd. De vrouw van de Tourist Office moet ook lachen. “There is no beter place to lose something than Carriacou!!!.
Op de steiger ontmoet ik “Boeffie” (zie foto), de man die de camera gevonden en ingeleverd heeft. Wat een eerlijke man, wat een heerlijk eiland. Ik ben zoooooo blij dat de camera weer terug is.
Gerrit
