17 december 2020
Hoi Nederland,
Vandaag was een schittermagische dag! 🙂 De trainees zijn begonnen aan de scheepsovername. Dat betekent dat de crew vier dagen lang het schip aan de trainees toevertrouwt en vooral veel tijd heeft om te zonnebaden. Voor de trainees is het echte hardcore zeilen begonnen: We zijn met zijn 27en verdeeld in drie wachtgroepen. De 8-12 uur wacht, de 12-04 wacht en de 04-08 wacht. Je hebt daarbij dus overdag een wacht van vier uur lang en ’s nachts een wacht van vier uur lang. Elke wacht heeft zijn eigen karakter: Team 1 krijgt koekjes tijdens de wacht, team 2 heeft tostiwacht en team 3 krijgt de zonsopgang te zien. Wijzelf (Meia en Maud) zitten in de eerste groep. Meia als mate en Maud als ‘deckie’.
De scheepsovername is iets waar we al de hele reis naartoe hebben gewerkt. De crew heeft zich keihard ingezet om ons zoveel mogelijk te leren, en de trainees om er zoveel mogelijk van op te steken (meestal). Elke dag, tijdens de sailtrainings, tijdens de wachten, en tussendoor als er een aantal leergierige trainees op het achterdek kwamen buurten. Het is dan ook best mooi om te zien wat het eindresultaat is. Omdat het vandaag de eerste dag van de overname was, was het nog een beetje zoeken. We hebben bijvoorbeeld twee uur gedaan over het gijpen (ivm chaos), en bepaalde personen deden iets verkeerd met de motor waardoor nu alleen nog maar de engineer de motor uit- en aan mag zetten. Toch kregen we als groep de complimenten van onze kapitein. Het was duidelijk te zien dat we de afgelopen tijd veel hebben geleerd. We hebben geleerd om op elkaars sterke en zwakke punten in te spelen, om onze verschillen opzij te zetten, om leiding te geven en leiding te volgen. Dat heeft ervoor gezorgd dat we met zijn allen als losse onderdelen toch een behoorlijk gesmeerde machine vormen.
Voor de rest was er vandaag natuurlijk ook nog tijd voor minder serieuze activiteiten. Er werd weer volop gezonnebaad, we konden voor de vierde dag op rij afkoelen in teacher Vincent’s zwemparadijs en teacher Lotte vermaakte ons met de hemelse klanken van haar ukulele. Rigmor, onze Deense bosun, zong zelfs een liedje mee in het Nederlands. Zo zie je maar dat geen dag op de oceaan hetzelfde is, op het in de zon zitten na dan ;).
Groetjes,
Meia en Maud
