5 maart 2021
Vandaag hebben we de oudste botanische tuin van het westelijke halfrond bezocht. De gids noemde deze tuin zo, maar of hij met “het westelijke halfrond” ook Europa bedoelde, dat denk ik niet.
In 1756 werd hier al een stuk grond bestemd om allerlei tropische bomen en planten te kweken. Er staat zelfs een boom die door Captain Bligh (van de muiterij op de Bounty, je weet wel) geplant moet zijn.
We lagen voor een strandje waar we dachten gemakkelijk aan boord te kunnen komen. Dat lukte ook goed, maar het bleek wel het totaal vervuilde strand te zijn van “Bottom-town” de lokale krottenwijk. Goed voor de trainees om te zien dat er op deze fantastische eilanden ook armoede kan heersen. De kleine, vrolijke kindertjes leverden wel weer leuke foto’s op, dat wel.
In de tuin hebben we groepjes gemaakt, de trainees kregen een opdracht, maar ontdekten al snel dat ze “bereik” hadden, dat betekende dat ze al gauw contact met thuis hadden. De opdracht om over een boom of een plant een kunstzinnige verwerking te maken leverde mooie gedichten en echt leuke filmpjes op: “Bomeo and Julliet, a story of love and leaves”.
Voor de teachers hadden we een gids. Wat liet die ons een prachtige dingen zien, en vooral ruiken! Vooraf hadden we nog tegen de jongelui gezegd dat ze geen bloemen of vruchten mochten plukken, dat doe je gewoon niet, in een botanische tuin. Nou, de gids wel, hoor! Hij nam letterlijk van elke boom en plant een stukje bast of een bloem of een paar blaadjes en liet ze ons ruiken. Heerlijke geuren, ik ervoer het zo: “je gaat naar de Cariben en vervolgens ruikt de natuur als het kruidenrekje in je keuken, fascinerend!”.
Ik vond het heel leuk om bomen te zien als een mahonieboom, een cederboom en palmen zo recht en hoog als een super lantaarnpaal. De ficus, waar mijn moeder zo trots op was, blijkt hier 20 meter hoog te kunnen worden. Er waren ook bomen uit India en uit Afrika; wat dacht je van een kalebas-boom. Ik heb me kostelijk vermaakt.
Toch moesten we weer gauw terug, de avond valt hier om 18:00 als een gordijn, bijna direct is het pikkedonker. Maar wat een vreemde terugweg was dat nu weer, aan de ene kant zie je dan heel wat kerken, gebouwen van kerkgenootschappen, katholieke scholen en kerkje waar je zo naar binnen kijkt en waarin een dienst wordt gehouden. Aan de andere kant blijkt op het marktterrein en daaromheen een gigantische vrijmibo losgebarsten te zijn. Iedereen is uit zijn huis gekomen, loopt, rookt, eet en drinkt op straat. Er wordt van alles aangeboden, letterlijk, ik geef geen voorbeelden, gebruik je fantasie maar. En dan moeten wij daardoorheen met 24 jonge mensen, braaf met een mondkapje op, 1,5 m afstand houdend. En dan nog in het halfduister door bottom-town waar dat alles in het kwadraat te vinden is. Ik was blij dat iedereen zonder incidenten weer aan boord was.
Ben Geels
