15 mei 2021
Na bijna 10 dagen alleen maar zee te hebben gezien, kwamen we dan eindelijk aan bij de Midocean Supermarket. Al onze ingeslagen lekkernijen waren onderhand wel weer op, dus deze korte tussenpauze kwam erg goed uit! Dit uitstapje werd voor ons trainees in eerste instantie geheim gehouden, tot Borg zichzelf tijdens een avondwacht tegen een aantal, waaronder wij, versprak. Het was meteen feest tijdens de wacht, tévens de korst durende, naar ons gevoel dan. Na gekalmeerd te zijn na een extreme vreugde uitbarsting, zijn we begonnen met het maken van boodschappenlijstjes. Zure matten, oploskoffie, koekjes en nog veel meer… Eindelijk een kans om weer even fors in te slaan. Die nacht hebben we nauwelijks geslapen, de grote dag was dan eindelijk daar. Na dagdromend de zelfstudie doorgekomen te zijn, konden we na een aantal uur het boorplatform vanuit de mast zien. Het aanleggen bij het platform was best wel een karwij, alle zeilen moesten naar beneden. Genoeg te doen dus! Toen alles klaar was, stonden we popelend in de rij om van boord te springen. Vanuit de zuidingang direct gangpad 1 in, waar alle goudjuweeltjes lagen. De supermarkt heeft veel winst gemaakt die dag, boodschappentassen vol. Naast het supermarktassortiment was er ook een cafeetje, waar het zwarte goud door de trainees genuttigd mocht worden. Na 2 uurtjes aangelegen te hebben, moesten we helaas vertrekken, we zetten de koers richting de Azoren voort!
Hoe is deze supermarkt rendabel? Waar verblijft het personeel? Hoe komt het aan zijn bevoorrading? Dit zijn vragen waar wij niet over na hadden gedacht. Na heel het schip te hebben verteld dat er een geweldige activiteit op de planning stond, begonnen wij onze vraagtekens te zetten. Even pijlen met Borg, waarna hij zijn lach niet meer kon inhouden én ons frontaal uitlachte samen met het hele schip. Ja, er waren twee goedgelovige blondjes die dit verhaal geloofde…
Goedgelovige groetjes,
Bregje en Jinte
