Aan alles komt een einde…

De laatste blog van reis 3

Heiiii, hier nog een afsluitende blog van Leyla en Merel! De laatste dagen waren wel heftig! We hebben tijdens de Ships Take-Over samengewerkt, heel veel gelachen tijdens de bonte avond, met z’n allen zitten schrobben op Happy Day en natuurlijk keihard gejankt bij het afscheid. Wat een onvergetelijke reis hebben we mogen meemaken!

Ships Take-Over

Dinsdagavond was het dan eindelijk zover, de Ships Take-Over!! De hele reis hebben we van alles geleerd en iedereen is in andere onderdelen beter geworden. Nu zijn we klaar om met alle trainees het schip te runnen! Met Freek en Sine als captains begonnen we meteen met de eerste “crew” meeting. Chaos. Maar uiteindelijk kwamen met z’n allen op een heel mooi plan uit voor de komende dagen.

Nadat we de volgende dag Jaap en Nynke hadden afgezet in Longyearbyen konden we ons plan gaan uitvoeren. We wilden het fjord uitvaren naar een mooie ankerplek. Iedereen hoopte natuurlijk op goede wind maar dat viel in het begin een beetje tegen. Tegen het eind van de middag stond de wind er wel heel goed voor en was het tijd voor het hijsen van de zeilen! Ik (Merel) nam de leiding over de Deckhands en we begonnen met het Forestay-sail om daarna nog het Trysail te kunnen hijsen. Nou wat een ramp haha! Ik wist ook niet meer wat ik moest doen, we lagen niet goed in de wind en er was een foutje gemaakt met het draaipunt van het schip. Hijsen ging dus niet, was veel te zwaar en we waren heel erg aan het verleieren. Toch maar weer het zeil naar beneden en eerst maar even rustig eten. Want wat had Roos haar best gedaan met koken in de Galley, heerlijk!

Na het eten kwamen we weer op het dek bij elkaar om te kijken wat we nu gingen doen. De wind was er nog steeds maar er was kans dat hij over een half uurtje al niet meer goed zou staan. Het was dus kiezen. Gaan we ervoor of laten we het maar bij lekker rustig motoren. Wat is nou een Ships Take-Over zonder te zeilen? Met z’n allen hebben we dus keihard gestreden en het is gelukt! Ik ben echt trots op iedereen en de samenwerking en het enthousiasme! We hebben tot de ankerplek nog heerlijk gezeild en wauw wat geweldig. Twee keer is Scheepsrecht, toch?

Wat ik (Leyla) heel erg onder de indruk van was, was dat iedereen zelfs terwijl ze het zo druk hadden (want er was genoeg chaos), nog steeds voor elkaar zorgde. De mensen die weer een beetje zeeziek waren werden goed verzorgd, en we letten allemaal goed op of iemand hulp of slaap nodig had. Ook was de planning heel goed gemaakt, en had iedereen toch nog wat slaap kunnen pakken. Daar ben ik zo trots op ons hele groep over! Ook wel grappig dat voor het eerst in 5 weken iedereen op tijd was voor ontbijt… Sorry Tim (de kok)! Wat ook echt fijn was, is dat er tijd was, en het meeste dingen rustig gingen. Dat betekend dat er tijd was voor mij en Lara om de mast in te gaan! Dat was wel heel erg mooi.

Daarna hebben we iets gedaan wat je echt niet kan missen op Spitsbergen, zwemmen in de oceaan! Nou wat was dat toch koud zeg. Ik (Leyla) ging als een van de laatste, nadat iedereen tegen me zei dat de kou wel mee viel. Dat waren dus allemaal leugens, want het was echt supppper koud. Het was zeker wel een opfrisser om wakker te worden na een avond niet zo goed slapen! Vlak voordat we gingen zwemmen zagen we ook nog toevallig een walrus… en na het zwemmen zagen we nog meer walrussen, dus we hebben gezwommen met walrussen. We hadden er niet helemaal over nagedacht dat die misschien wel gevaarlijk waren. Oopsie? Ach joh, de walrussen waren onwijs gaaf om te zien, en het zwemmen was de kou zeker waard!

De volgende dag was het voor mijn (Merel) groepje vroeg opstaan! Om 5 uur haalden we alweer het anker op zodat we om 10 uur weer in Longyearben aankwamen om het schip terug over te dragen aan Captain Tsjerk. Het was vroeg en we waren allemaal moe maar we hebben het gered! De nutella tosti’s hebben ons er wel doorheen geholpen 😉 De hele scheepsovername is echt heel goed verlopen en wat een goede samenwerking en planningen waren er! De crew was ook trots geloof ik. Bij de overdracht stonden we nog even stil bij alle groeipunten van iedereen!

Bonte avond

Diezelfde avond was het dan tijd voor de Bonte Avond!! Of Fury Night omdat er aan boord Engels gesproken wordt :)) Maar eerst hadden we Captains Diner. Tim was de hele dag bezig geweest en heeft ons allemaal verwend met een heerlijk vier-gangen diner! Allerlei Noorse specialiteiten kwamen bij langs en het was echt genieten! En alle crew waren onze obers!! Erg grappig. Toen we allemaal uitgegeten waren was het zover: De Bonte Avond!! Iedereen had leuke acts bedacht en Valèrie en Nik presenteerden de avond, alleen maar lachen en gezelligheid!

Afscheid

Alleen al dat woord typen moeten we al bijna weer huilen… De laatste dag reizen van Spitsbergen naar Nederland was een lange dag gevuld met janken. Genoeg mensen op de airport hebben naar onze rode ogen en rode masterskip truien gekeken en ons niet snappen… maar dat maakt niet uit. We hadden allemaal vrienden boekjes voor elkaar geschreven, en dat was zo emotioneel en leuk om te lezen. Toen ons vliegtuig zijn wielen op de grond zetten, besefte we pas echt dat dit het einde was van deze mooie reis. Voor het weggaan nog iedereen lang knuffelen, en toen waren we opeens weer thuis…

We missen iedereen op het schip al zo erg, en kunnen niet wachten tot de reünie!

Kusjessss,

Leyla en Mere