21-12-2019
Vandaag hebben we als eerst rustig ontbeten, net als gisteren, maar wat minder ‘gewoon’ was kwam later. Na het ontbijt hebben we voor het eerst nog even afgewassen, en daarna gebeurde het, onze eerste zeildag. De eerste uren op zee waren het heel mooi, en interessant, en daarna werd bijna iedereen zeeziek. Het was eindelijk niet meer zo warm en we waren uiteindelijk weg uit de lelijke haven in Ford de France.
Na een paar uur kwamen we aan in een geweldige Martinikaanse baai, waar het er uitzag als een plaatje in een reisgids. Het was er heel warm, maar wat het goed maakte was dat we voor het eerst mochten zwemmen naast de boot. We zijn meerdere keren van de jibboom voor op de boot af gesprongen. Hierna werd het steeds beter. We hebben hierna rijst met bonen en saus gegeten en hierna gepraat over hoe we het zo fijn mogelijk te maken voor iedereen. Onze conclusie was dat als we gewoon rekening met elkaar houden dat er geen regels, volgens de crew heel belangrijk, nodig zijn maar er vanzelf regels ontstaan. Als ik naar deze dag terugkijk is ben ik steeds blijer dat ik mee ben gegaan met deze boot.
Op het moment dat we dachten dat de dag voorbij was, kregen we nog ankerwacht. Dit gebeurde in tweetallen, steeds 1 uur per tweetal. Deze wacht was voor ons nog best spannend omdat het anker geen grip had en we dus langzaam wegdreven. Gelukkig heeft onze kapitein de boot verplaatst en alles in goede banen geleid.
Als ik op deze dag terugkijk is het dank ik een hele geslaagde dag en vond iedereen het ondanks de tegenslagen heel leuk.
