4 april 2021
Vandaag is het 1ste paasdag, en langzaam wordt het licht boven Union Island. Op een strand ligt een vormeloze rode bult, met in het midden de restanten van een na smeulend kampvuur…. Als er beweging in deze hoop komt, blijken het 25 trainees van de Wylde Swan te zijn, die de nacht op het strand hebben doorgebracht. Was dat de bedoeling? Nou, eigenlijk niet. Ze hadden de avond ervoor iets verder in het bos een mooi schuilafdakje gemaakt voor de nacht. Maar ja, toen gisteravond bleek dat ons onbewoonde eiland in ieder geval wél door een aantal dieren wordt bewoond, leek het de hele meute een beter idee om veilig bij de begeleiding en bij het kampvuur te blijven liggen. Dat is bovendien ook praktischer als je midden in de nacht in een opwelling wil gaan zwemmen of een onweerstaanbare behoefte krijgt om te voetballen.
Nadat iedereen onder de handdoeken en zandlagen vandaan was gekropen werd het tijd voor een paasontbijt: balletje deeg op een stokje. Dat biedt wel ruimte voor verbetering, maar we wisten dat er straks aan boord een paasbrunch zou zijn, dus dat maakt de meesten van ons behoorlijk minder kritisch. Het evacueren van het strandje verliep als een trein, maar de boarding procedure kende wel een tijdrovende bottelnek. We werden aan boord verwelkomd met een straal zeewater uit de brandslang en de instructie om wer-ke-lijk alle meegenomen bagage grondig te wassen. We willen tenslotte geen uitbraak van kleine irritante kriebelbeestjes aan boord. Begrijpelijk, dus iedereen werkt goed mee. De Wylde Swan ziet er nu dus uit als één grote drijvende waslijn, want alles moet weer drogen.
De beloofde paasbrunch was fenomenaal! Onze koks hebben de tijdelijke afwezigheid van de trainees goed gebruikt. Later in de middag was er ook nog een prachtige 40 persoons taart ter ere van de verjaardag van Martijn. Het kon niet op vandaag. Deze 1ste paasdag gaat de komende jaren niet snel overtroffen worden.
Groet van bio-juf Erica
