Wat een eer om op dit schip met deze crew en geweldige trainees te mogen varen. Ik herinner mij de dag nog dat ik op de kade stond en overtuigend tegen alle ouders vertelde dat wij naar de Azoren gingen. Echter stuurde moeder natuur ons naar het noorden. Wie had dat ooit gedacht? De stormachtige ZW winden door het kanaal die de gehele week doorzetten gaven ons geen andere keuze. Met zoveel vertraging hadden wij het nooit gehaald. Echter had ik dit rondje in mijn hoofd voordat de reis zou beginnen. De route hoe wij nu zijn gevaren is niet de normale route. Het is verstandiger om eerst naar het westen te gaan en dan met de wind terug (met de klok mee) het rondje om de UK te maken. Na veel route en weerplannen hadden wij toch de mogelijkheid gevonden om het ‘verkeerde’ rondje om de UK te maken, een reis van bijna 3000 nautical miles.
Een reis met veel variatie: van verticale rotswanden in het mooie Noorwegen tot de kaal gewaaide Shetlands en als toetje in onze 2e thuishaven Ullapool, Schotland. Zeilen in tijden van COVID: het is niet makkelijk om een reisplan op te maken. De vraag is niet alleen hoe staat de wind, maar ook welk land is geopend en wil ons verwelkomen? Na deze reis ben ik denk ik wel klaar voor een politieke carrière.
Na alle adembenemende natuur gezien te hebben begon onze langste oversteek vanaf Ullapool. Een reis met alle zeilaspecten: wind mee, tegen, storm en wind stilte. Een genot. Topsail, course en alle andere zeilen omhoog en weer naar beneden en weer omhoog en …
En toen de aankomst in het geweldige l‘ Aber Wrac’h. Bij binnenkomst werden wij door het hele dorp onthaald; wat een feest. Een kleine passage gevuld met kleine zeilbootjes, catamarans, windsurfers, vissers en speedboten. Het ziet er leuk uit op het plaatje, maar niet voor degene die achter het roer staat. Gelukkig werkte onze scheepshoorn goed. Een goede manier om de kleine bootjes aan de kant te laten gaan. Echter kwam er net voor de boeg nog een groepje kano’s voorbij zetten.
De trainees konden daar genieten van het supermooie eiland Stagadon. Het is een eiland dat in beheer is van de Belle Espoir, een Frans tall ship, dat op dit moment in afbouw is. Zij werken al jaren aan dit bijzondere project. Jeugd die verslaafd is geraakt door verschillende omstandigheden, wordt daar geholpen. Zij begeleiden deze jeugd door ze een vak te leren. Werken met hout, staal, zeilen en leren op deze manier weer terug in de maatschappij te komen. Een heel bijzonder project, dat door iedereen in de omgeving ondersteund wordt. Elk jaar als wij langs komen in l’Aber Wrac’h stellen zij het eiland voor ons beschikbaar.
Het laatste stuk van de reis ging door het Kanaal. Wat hebben wij veel gezien en geleerd. De scheepsovernames in volle gang. Het enige dat ik dan nog hoef te doen is op het achterdek te zitten. De trainees hijsen de zeilen, plotten de posities, houden de look-out, doen de engine room checks, schilderen het hele schip, onderhouden het tuig en hebben veel lol samen. Een trots gevoel overheerst. Zeker niet iets wat ik zelf heb bereikt. De motivatie van deze speciale trainees, de inzet van de crew en het schip dat de hardste leermeester is.
En tijdens de scheepsovername komt de test voor de crew en de trainees om te laten zien wat zij hebben geleerd. We doen een all hands sailtraining dag. Manoeuvreren, fictieve boeien ronden en zo hard mogelijk zeilen. De crew en trainees gaan laten zien wat zij deze reis hebben geleerd en moeten als 1 team samen werken om het schip overstag te krijgen. Manoeuvreren met een tall ship is niet hetzelfde als een klein bootje. Dit lukt alleen als iedereen goed samenwerkt en iedereen de juiste handeling op het juiste moment doet. Anders wordt het opnieuw en opnieuw proberen totdat het lukt!
De reis wordt afgesloten met een nacht en een dag voor anker. Alle trainees en crew bereiden zich voor op de bonte avond en het heerlijke captains dinner. Tina en Bibi maken een uitgebreid 3 gangen menu. Op de laatste dag, na 6 weken aan boord, varen wij IJmuiden binnen. We nemen afscheid na een onvergetelijke, unieke Masterskip reis. Alle trainees sluiten hun geliefden weer in de armen.
Over en uit
Martijn Boucher
Captain Wylde Swan
