Hallo lieve lezers,
Het is nu dag zes op zee. Afgelopen dagen waren nogal een belevenis. Voor velen was het namelijk de eerste keer op open zee. De boot schommelde alsmaar heen er weer en er zat geen regelmaat in. Links, rechts, voor, achter, voor, rechts, achter, links. Niet ieders maag kon dat even goed verteren. Zo waren de eerste dagen kommer en kwijl. Het enige uitzicht was bodem van de emmer en de draaierige horizon. Het achterdek lag vol met zeezieke trainees. Urenlang hebben we met z’n allen de walviswacht gehouden. Helaas geen walvissen gezien, maar wel een hele groep dolfijnen! Twee keer zelfs. Genoeg kans dus voor iedereen om ze te zien. Het was echt supergaaf.
Voor we vertrokken hebben we een ‘barfcounter’ gemaakt op het krijtbord. Daarop turfden we iedere keer dat iemand moest overgeven. De streepjes op de barfcounter stegen nogal snel, toch was er een enkeling die nergens last van had. Deze bijzondere helden lieten zich geen slachtoffer maken van de zee. Zij hebben iedereen de hele tijd lopen te verzorgen. Zij deden de afwas, hielden ’s nachts de wacht en deden onze happy hour taken. We zijn hen ontzettend dankbaar. Gelukkig was de rest er na een paar dagen ook weer en konden we beginnen met het normale programma.
Nu wij ondertussen allemaal experts op het gebied van zeeziekte zijn, hebben wij ook nog een paar tips voor toekomstige trainees. Altijd positief blijven, genoeg eten en drinken, blijven doorzetten en doe genoeg kleren aan! Misselijkheid en kou gaan niet goed samen.
Daphne en Renée
