In de donkere nacht sloeg het schip de golven omhoog zodat het schitterende effect van het fonkelende blauwalg de magie van de zee waar maakte. Prachtig om naar te kijken terwijl je over staat te geven… Tijd voor Blog 6 (29/12) door Nout & Wytske
De Barfdag
Terwijl dit wordt geschreven word er door onze natuurkunde docent Steven een liedje gezongen. “ik heb de heeeele nacht lopen kotsen!!’’. Om te herinneren wat er precies die dag gebeurd was, gingen we even door de foto’s van die dag. Daar kwamen we dingen tegen die het verhaal wel waard zijn. Zoals Ik (Wytske) die naar onze kok Wim luisterde dat een aardappel hielp tegen misselijkheid. Als je zo misselijk was als ik, probeer je echt alles. Zelfs aan een aardappel, genaamd Jaisya, ruiken.
Of bijvoorbeeld Olivier die het niet meer in kon houden en een gat vond dat uit liep op de zee en dacht: ‘’ja, daar ga ik kotsen!’’ Met natuurlijk een bijpassend fotootje. Olivier en ik waren Dé Kots Koning en Koningin van het schip. We hebben eigenlijk tijdens de zelf studie alleen maar op de bank gelegen, geprobeerd om te lezen en gekotst. Dus een speciale band is er zeker.
Die dag hadden we ook de eerste ronde toetsen, dit in combinatie met de zeeziekte was dus niet ideaal. Zelf was ik (Nout) een toets aan het maken en toen ging het bij mij ook behoorlijk mis. Ik ga niet in op de details maar ik kan je wel vertellen dat ik aan het einde van de toets mijn tekst even moest overschrijven op een ander blaadje.
Olivier en Wytske hebben geloof ik een gemiddelde barfcount van rond de 80. Zo ver ben ik nog lang niet. De hoge barfcount komt door de zeilwachten. Die nacht was de eerste nacht dat we geen ankerwacht hadden, maar zeilwacht. Schommelen op het aftdeck heeft de barfcount zeker niet verminderd. Ook al was het een misselijke tocht, het uitzicht maakte het allemaal weer goed. De maan en sterren verhelderde bijna alles. Zaklamp was niet nodig, alleen een aardappel.
De eerste dag wacht was ook de eerste dag dat we checks moesten doen. Elk uur heb je bepaalde plekken die je controleert om er veel te zorgen dat we in ieder geval wel blijven drijven.
Zoals engine check, dus even naar de motor kamer kijken of alles nog okay loopt en niks onder water staat. De deckcheck kijken of alle lijnen nog in de orde zijn en of er geen rare dingen op het deck liggen. En tot slot nog het log boek, waar je de koers, de coördinaten en de snelheid van het schip opschrijft.
Inmiddels is iedereen niet meer zeeziek. Behalve natuurlijk Olivier en ik (Wytske). Als we gaan varen liggen bij weer even op het deck maar daarna kunnen we weer gewoon verder. Buiten als het braaksel was het een leuke dag.
Nout en Wytske
