De spanning is om te snijden. Iedereen in de pantry houdt zijn adem in. Af en toe wordt er sssttt geroepen naar een persoon die een pannenkoek probeert te pakken, omdat iedereen probeert te luisteren naar het kleine radiootje dat de wedstrijd Nederland-Argentinië verslaat. Er wordt immens hard gejuicht bij de 2-2 van Nederland en er worden nog meer pannenkoeken opgeschept. Vingers worden gekruist en Nelly trekt haar HOLLAND shirt aan voor support van het elftal.
Als de laatste ronde van pannenkoeken is opgesmikkeld is het tijd voor de penalty’s. De crew en trainees schuiven steeds dichter naar de radio toe tot we zo dicht op elkaar zitten dat niemand meer kan bewegen. Er wordt gejuicht en er wordt gebaald maar we houden de moed hoog. Tot de laatste voltreffer van Argentinië en het dan toch echt voorbij is voor Nederland op het WK. Super jammer, maar wij hebben er wel een hele leuke Lazy Day aan over gehouden.
Een Lazy Day waarop we toch ook wel heel hard hebben gewerkt. Er stond namelijk al vanaf 10 uur ’s ochtends een elftal trainees in de keuken te strijden om pannenkoeken te maken. Het begon allemaal bij de warming up waarbij het beslag werd gemaakt en er zo’n grote hoeveelheid werd gemaakt dat Tina de drilboor erbij moest pakken: serious business. Daarna was het een kwestie van bakken, bakken en bakken. Dit was een hele wedstrijd tegen de oceaan.
Gelijk na de aftrap werd er een pannenkoek in de lucht gegooid in een poging tot omdraaien maar de oceaan was er snel bij en rukte het schip de andere kant op, de pannenkoek landde op de vloer: 1-0 voor de Atlantische Oceaan. Later had team Wylde Swan geleerd van zijn fouten en bond de kommen beslag met touwen vast aan het aanrecht tijdens de overstag: 1-1 voor team Wylde Swan. Er was bij deze voltreffer wel een beetje hulp van coach Richard die naar de galley belde om te waarschuwen voor deze overstag. Dat noemen we nog eens teamwork.
Later op de dag raakte helaas een van onze topspelers gewond door in het speelveld van de galley in een vork te gaan staan. Onze sportarts Anne kwam gelijk tot de redding vanuit de kleedkamer. Wij lieten ons niet uit het veld slaan en zetten een paar nieuwe wissels in zodat we ook in de laatste helft onze positie konden behouden. Tijdens de rust werd er nog wat advies gevraagd bij onze adviseurs en topkoks Tina en Jacob. Zodat de spelers met verse moed en goed advies over hoe je de pan schuin moet houden tijdens het bakken op zak konden beginnen aan de tweede helft. Ondanks dat het goed strijden was, waarbij beide teams alles gaven, begon het er toch op te lijken dat team Wylde Swan kon gaan winnen. Na nog wat extra hoge golven van de Atlantische Oceaan in de verlenging, die de inmiddels redelijk zeezieke spelers in de galley dapper wisten te doorstaan, klonk dan eindelijk het eindsignaal van de wedstrijd: het twee keer luiden van de bel. Het team was uitgehongerd, maar voldaan en heeft deze wedstrijd tegen de Atlantische Oceaan op een fantastische manier gewonnen en het hele schip voorzien van overheerlijke pannenkoeken.
Sportieve groet van team Wylde Swan
