Een groep met spectaculair veel energie

26 en 27 april

Maandagochtend 26 april, … langzaam ontwaakt de Wylde Swan.

Heel druk is het niet aan boord, want het is nu nog ‘stilte voor de storm’. Er worden nog wat roestplekken opgeknapt, er gaat een laatste bezem door de mainholt, en de cookies proberen aan wal nog wat eetbaars voor de komende dagen te scoren.

Via internet volgen we het landen van het vliegtuig uit Amsterdam, en dan komt er een telefoontje: de nieuwe trainees zijn op weg naar de kade! In de hoogste versnelling wordt hier en daar nog een baard weggeschoren en een shirt rechtgetrokken, en daarna hijsen we ze allemaal aan boord. Nou ja hijsen… , de meesten springen zelf wel op het dek. En dan is er opeens weer reuring!

Trainee bestormen de mainholt, om tot de ontdekking te komen dat het daar klein en vooral heel warm is, en dat het een onmogelijke opgave is om de meegebrachte bagage in de kisten en kasten te krijgen. Ik zie hele stapels schoolspullen onderop in de kisten terecht komen, en ik vrees dat die er de komende tijd niet meer uitgehaald gaan worden. Maar wat heerlijk dat er weer zoveel actie is aan boord. Er worden meteen zwemspullen bij elkaar gezocht en de eersten springen alweer de Caraïbische zee in. We blijken een groep aan boord gehaald te hebben met spectaculair veel energie, op alle fronten! Ze zwemmen om de haverklap, zingen zichzelf schor en slapen bij voorkeur op het dek, waar ze nét te laat wegkruipen als er een regenbui valt. Gelukkig heeft niemand er een probleem mee dat we nauwelijks water hebben en dus niet kunnen douchen. De geïmproviseerde douche aan dek blijkt een prima alternatief.

Verder leek het mij zelf een goed idee om tijdens de eerste ochtend zelfstudie Tjerk maar eens overboord te gooien. Je moet toch een modus vinden om je gezag vorm te geven, leek me. Met Tjerk gaat het intussen weer helemaal goed, hij is weer opgedroogd. Geen (actuele) foto van mij bij deze blog, want ik loop nog rond met een blauw oog. Daar had Tjerk overigens niets mee te maken…

Biojuf Erica