We begonnen de dag lekker vrolijk. Fijne verjaardag voor onze Danique. De biologie docent die 24 is geworden ????. De dag voor haar verjaardag was Lazy Day, die hebben wij gespendeerd op Tintemare. Een Onbewoond eiland met een wrak, een oude stenen boerderij en een verlaten vliegveld. Ongeveer 10 mensen en de docenten bleven op het eiland slapen. Het was dit keer een optie of je dat wilde.
Een verregende slaapzak of lekker in een hangmat, de keuze was voor mij snel gemaakt. Een paar mensen zijn naar de boot gezwommen, een paar mensen zijn rond 17.00 naar de boot gegaan, een paar mensen gingen om 21.00 naar de boot gegaan en een paar mensen met de docenten zijn op het eiland blijven slapen. Ik denk dat Danique nooit meer zo wakker wordt op haar verjaardag. In een zelfgebouwde tent, gemaakt van een tarp, op een onbewoond eiland. Dit maakt je natuurlijk best moe, dus toen ze even een dutje dacht te doen, gingen een paar trainees en ik haar wakker zingen en vertellen dat er taart was voor 16 o’clocky. GEFELICITEERD DANIQUE!
Vandaag was het tijd om een pitch te geven voor de tweede internship. De vorige keer moest je een motivatie brief schrijven, maar nu moest je een pitch houden voor de gene die je wilde worden. Dat is best spannend. Ik zelf vond dat zelf ook best spannend moet ik eerlijk toegeven. Na de pitch gingen we een spelletje spelen. Over de streep. Dit hebben we gedaan met iedereen, alle crew en trainees. Steven las een stelling hardop voor en als die voor jou gold liep je over de tafels naar de andere kant als je je veilig genoeg voelde. Alleen als je dat zelf wilde. Je kon een hartje maken of drie vingers opsteken om respect te tonen. Dit was zo omdat het allemaal in stilte moest. Je mocht niet op elkaar reageren. Het begon over de reis hier. Daarna werden er wat hele specifieke stellingen gesteld. Bijvoorbeeld: ga over streep als het je verjaardag is. Ga over de streep als je op of tijdens je toets hebt gekotst. Later werden er meer persoonlijke stellingen voorgelezen. dingen die je eigenlijk nooit anders zou vertellen zo in een groep. Stellingen die erg veel mensen hebben geraakt.
Na dat we weer mochten praten was het dood stil. De ruimte liep langzaam leeg naar buiten. Iedereen was in shock. Sommige mensen liepen leeg. Dit veroorzaakte een hele geliefde, trotse en aparte omgeving. Huilen op het forecastle met een groepje van zeven mensen ga ik nooit vergeten. Iedereen troostte iedereen. Iedereen kon zijn ei kwijt en iedereen luisterde. Het was een hele aparte avond maar ik weet dat dit onze als groep ijzer sterk heeft gemaakt. Onze band is nu nog sterker. Ik ben apetrots op alle mensen die hebben besloten om zich open te stellen, op alle mensen die het alsnog voor hen zelf hebben gehouden en natuurlijk op de mensen die een hartje en drie vingers op staken.
Wytske
