Deze dag stond in het teken van stress, ontspanning en nog eens stress… Allereerst werden we te laat wakker gemaakt, wat betekende dat ik binnen drie kwartier mijn spullen voor de excursie moest pakken, moest ontbijten en mijn keukendienst moest doen. Door mijn sublieme tactiek van een papje eten tijdens het afdrogen en de rest van de tijd gebruiken om in te pakken, kon ik me toch nog (net niet) op tijd bij de groep voegen.
Vervolgens reden we met een busje naar een riviertje, waar we door de Ja-Mannen met bamboebootjes naar de overkant werden gebracht. Een korte wandeling later kwamen we bij een prachtige waterval, waar we helemaal op zijn geklommen. Hierna volgde de beste zelfstudie tot nu toe! Engels in een paradijsje! Eenmaal terug op de Swan, mochten we na Happy Hour lekker zwemmen! Ik ben hier nu al bijna een week, maar het is nog steeds moeilijk te bevatten dat ik hier écht zit.
Toen mochten we even naar de kant om te douchen en te wifi’en, waarna de tweede stresssessie van de dag begon: we moesten om kwart voor zes klaarstaan om terug gevaren te worden, maar een aantal mensen waren nog in het stadje. Toen die eenmaal terecht waren en we allemaal weer op de Swan zaten, bleek dat de levering van het eten nog langer duurde dan gepland. Op het moment dat ik dit schrijf, zijn we nog steeds aan het wachten. Eigenlijk hoef ik nog helemaal niet weg van dit prachtige eiland, vooral omdat iedereen ontzettend relaxed is (hoe zou dat nou komen?).
We vertrekken in ieder geval vanavond en morgen gaan de nachtwachten in, dus Azoren: Here we come! …uiteindelijk.
Felix
