We zijn definitief over de helft van deze oceaanoversteek. Normaal gesproken zou dit een afstand van zo’n 2700 zeemijl zijn maar door de zoektocht naar wind zullen we aan het eind van de reis al gauw 3000 mijl loggen. Het was de investering meer dan waard want op dit moment scheren we met een krappe 10 knopen richting het Atlantisch paradijs.
Leren en varen. Maar ook nog eens leren varen! Zo kan het verblijf van trainees aan boord van de Wylde Swan gezien worden. Wanneer ik stiekem even meekijk in de leerboeken van de jongeren ontstaat bij mij toch weer even een diep ontzag voor het niveau en hoeveelheid van wetenschap dat geabsorbeerd dient te worden. Als onverzadigbaar komen daar nog eens vaardigheden bij als roerganger zijn, positie in de kaart zetten en ogen in lijnen splitsen, om maar een paar voorbeelden te noemen. Binnenkort wordt er nog een schepje bovenop gedaan door de tieners snuffelstages te laten lopen in verschillende departementen van de scheepsorganisatie. Daar komen we nog op terug. Eerst maar eens alle schooltoetsen doorstaan.
Richard Slootweg, kapitein.
