22-12-2019
Sommige dagen zijn magisch, en dit is er een van.
De hele dag hebben we voor anker gelegen in de baai bij Le Marin, Martinique. Dit betekent ontbijten, zwemmen, zelfstudie en happy hour, zwemmen, sail training en dan natuurlijk weer zwemmen.
Maar de magie zit ‘m niet alleen in het heerlijke water, prachtige omgeving en het schip dat na drie dagen al als thuis voelt. Het meest onder de indruk ben ik van de mensen.
De deckhands en first mate klimmen zonder angst in de course ra om het zeil goed strak te vouwen, Tina en Ammarins schotelen ons ongeloofwaardig lekker eten voor en Sjoerd (kaptein) en Wendy (stuurman) maken plannen die voor het schip, de crew, maar ook de trainees goed werken. En mijn collega-docenten waarmee ik in het jib-net (het net rond de boegspriet, recht boven het water) mag overleggen om de trainees zo goed mogelijk te begeleiden in hun leren.
Met deze trainees hebben we echt goud in handen. Natuurlijk zijn ze goed in lol maken, lekker keten en slechte teksten (aan het eind van de reis heb ik een boek vol ‘Jelle’s wijze levenslessen’). Maar ze hebben ook hart en karakter. Anna die zeezieke mensen voorziet van water en droge kaakjes, Tom die als leerdoel heeft om actiever anderen te helpen en Maartje en Jelle die extra hard doorschrobben om zo hun misselijke ploegmaatjes te ontzien. Oh, en daar bovenop zijn ze allemaal vastbesloten om het maximale uit hun zelfstudie te halen. Ook niet vervelend als leraar.
Het anker is los en de nachtelijke oversteek begonnen. Blote voeten op het houten dek, de zachte passaatwind langs mijn benen en steeds meer sterren die verschijnen. Ik kan niet wachten op de rest van de reis.
