Ola mi amores, 🙂
Eigenlijk wilde ik een heel leuk interview met Fosse doen, maar jammergenoeg omdat we gisteren zo’n drukke dag hadden, is het er niet van gekomen. Ook was ik in alle drukte mijn facebookstukje vergeten en schrijf ik het dus nu tijdens de zelfstudie.
Gisteren werden we door de bus opgehaald om de vulkaan op Faial te beklimmen. We kregen de keuze voor een korte (??? hij zou alsnog 2 uur duren, maar oke) en een lange wandeling (deze zou 3, 4 uur duren). Heel veel mensen zeiden dat ze de lange wandeling wilden. We gingen met deze wandeling langs de halve kraterwand en door het bos lopen. We hadden een ‘goede’ dag uitgekozen, want het was koud, mistig en het regende boven best hard. Sommige mensen hadden hun zeilpak aan en zelfs die kon mensen niet volledig droog houden. Het was zwaar, want je had een sterke zijwaartse wind met stoten, die je soms gewoon om ver duurde. Mijn schoenen waren zo doorweekt, dat ik het om een gegeven moment gewoon opgaf om de plassen te vermijden. Het was ondanks de mist wel mooi. Alsof je naar het einde van de wereld aan het lopen was. Toen kwamen we in het bos en dat vond ik het allermooiste. Verschillende soorten wandelpadden en echt mooie natuur. Er was een soort van goot/beekje en daar gingen uiteindelijk ook mensen, waaronder ik, in lopen. Tja, het was vieze modder of een beekje… Ik zat onder de modder (thanks saar), mijn benen waren dood en ik had het heel koud, maar dit was toch een van de vetste dingen die ik ooit heb gedaan. Uiteindelijk hebben we langer dan 4 uur gelopen. Daarna gingen we (ja, met al onze natte kleren nog aan :(( ) naar een museum over de vulkaan. Heel leuk, alleen omdat ik zo mentaal moe was, heb ik er niet heel veel van opgeslagen. Ik ben wel nog even helemaal naar het topje van de vuurtoren gerend, omdat ik dacht: deze 140 treden kunnen er ook nog wel bij.
De bus heeft ons opgehaald en toen zijn we naar de boot gereden. Hier had je even vrije tijd en om 19:00 moesten we bij PeterSport zijn om te eten. We hebben super lekker gegeten. Er was zelfs friet en ik dacht echt huh. Richel had me namelijk wijs gemaakt dat op dit eiland geen friet was. Ja, ik weet het, heel dom dat ik het geloofde, maar ze kan gewoon heel goed liegen en ik ben best naief. Daarna was het partytime!! 🙂 Bij het zeilcafe van de wereld, PeterSport, hebben Paul, Martijn, Wiebe en Allison een heel leuk optreden gegeven en daarna lekker kletsen en dansen. Ik ben uiteindelijk samen met de crew en een paar anderen om 2:00 terug gelopen naar de boot. Een leuke avond, om nooit te vergeten.
Liefs, Nienke
