Volg WS 2

Nu het nieuwe jaar is afgetrapt ga ik vertellen hoe we het hebben gevierd. De avond begon met een standaard  maaltijd van onze top kok Roos. Daarna had de feestcommissie een spel klaargezet met allemaal kleine mini games waar het er om ging dat je meer munten verdient dan de rest, met als prijs een vrijstelling voor de afwas. Door een samenzwering van alle munten won Flore. Hierna kregen we vrije tijd en oliebollen, het was heel gezellig dus. Het werd nu dus afwachten tot de klok op 00:00 stond. Met het uitzicht Bequia een prachtig eiland begon het nieuwe jaar voor ons met een vuurwerk show aan de kant en cola. Zelf was er geen vuurwerk aan boord voor logische redenen, wel ging de toeter van de boot af. Dus dit was eigenlijk hoe oud en nieuw bij ons is voorlopen.

Op 1 januari zouden we naar land gegaan voor een hike naar het hoogste puntje van het eiland, dus na het ontbijt en happy hour, zijn we allemaal de tenders in gestapt en naar een dorpje aan de kust gevaren. Hier hadden we volgens de planning een uur vrije tijd, maar doordat wij in recordtijd klaar waren met happy hour kregen we nog een kwartier extra. Het dorpje was niet erg groot en je kon de meeste rode shirtjes vinden bij de enige supermarkt of bij de enkele cafés met wifi. Na onze vrije tijd zijn we begonnen met lopen langs smalle kustpaadjes en over stranden. Tot we bij het begin van de route waren. De gekozen route bestond uit steile asfaltwegen door wijken of bossen en na een half uur toen een groot deel van de trainees al kapot en oververhit waren liepen de wegen dood, dus kregen we de optie om of naar beneden te gaan en alvast aan het strand te gaan liggen of om door te hiken over een stijl bospad met stenen en uitstekende wortels. Wij en nog 17 andere trainees kozen om door te zeten en naar de top te gaan. Echter hadden we niet kunnen inschatten hoe lang en zwaar deze klim nog zou zijn. Het begon al op het moment dat we door de eerste laag struiken waren geklommen en we bij een steil recht pad kwamen waar het einde maar niet van in zicht kwam. We hebben zo’n half uur gedaan over alleen dit stuk omdat je moest uitkijken of je je voeten niet op een losse rots zette en dan weg gleed. Aan het einde van het steile gedeelte kwamen we een gids met een groepje tegen die ons vertelde dat het nog zeker een uur klimmen was. De andere groep was inmiddels al op het strand aangekomen en kon zich verkoelen in de blauw heldere baai. Het volgende stuk van het pad was gelukkig wat minder steil maar nog zeker niet vlak. In dit deel begon de vermoeidheid bij iedereen toe te slaan en zijn we liedjes gaan zingen en raad pelletjes gaan spelen onder het lopen. Aan het einde van het smalle semi-steile pad kwamen we een Engelse familie tegen met jonge kinderen die ons vertelde dat we nog een half uur moesten klimmen tot het beste uitzicht van het eiland ooit! Dus met de motivatie van het prachtige uitzicht en met de mind set “als kleine kinderen dit kunnen dan kunnen wij dit al helemaal” zijn we met goede hoop door gehiked. Het werd steeds vlakker en smaller. Ook werd het pad vaak versperd door rotsen of boomstammen waar je dan overheen moest zien te klauteren. Hoe dichter we bij de top kwamen hoe meer licht en wind er door het bladerdek heen kwam. De laatste stap om op de top te komen was om een gigantische rots op te klimmen. Daar zat de rest van de groep al foto’s te maken en hele flessen water naar binnen te gooien terwijl ze genoten van het geweldige uitzicht. We hadden wel geluk want onze medetrainee en personal fotoraaf, Sipke  had er ook voor gekozen om naar de top te gaan en heeft geweldig mooie foto’s gemaakt. Toen iedereen op de top was, hebben we met zijn allen nog gezongen voor de jarige Flore en zijn we naar beneden gelopen, wat makkelijker maar nog steeds heel lastig was. Eenmaal bij het strand aangekomen hebben we als allereerste een duik genomen, daarna konden we nog snorkelen, volleyballen, badminton spel en nog veel meer activiteiten doen. Na de vrije tijd hebben we nog een groepsspel gedaan waarbij we in een grote cirkel stonden met in het midden een handdoek en door elkaars handen vast te houden elkaar op de handdoek moesten trekken. Iets van half zes werden we bij het strand opgehaald door de tenders en zijn we terug gebracht naar de boot.

Dat was onze start van het jaar, lekker actief dus!

Tot de volgende

Pieter en Silvia