Docent Ben sluit zijn reis met de Wylde Swan af met een paar impressies van de laatste dagen.
Le Canal de Calais
…of in het Engels: Dover strait. Of in het Nederlands: de Kalverstraat. Echt een druk stuk vaarwater. Je vaart wekenlang op de oceaan en dan is het een speciale gebeurtenis als je aan de horizon een stipje ziet: “een schip, een schip!” klinkt het dan en iedereen hangt over de reling om deze bijzondere gebeurtenis te aanschouwen. En dan weer dagenlang niets. In het Kanaal is dat anders, daar zijn stukken vaarwater waar je helemaal niet mag komen: “traffic separators” een soort van “middenberm” en stukken waar je maar één kant op mag varen. Zelfs de Britten houden hier stuurboord aan, op straffe van duizenden euro’s (ponden?) aan boete. En ja, dan zie je ook inderdaad veel schepen, soms wel tien of twaalf tegelijk, echt druk dus. De verplichte passeer afstand van de oceaan van 4 zeemijlen is in het Kanaal teruggebracht tot 1 mijl. Niet zoals in onze Kalverstraat, maar op zee is dat erg dichtbij.
De grens van de Noordzee
Als oceanograaf zou ik dat natuurlijk als beste moeten weten, maar ik was echt heel erg verbaasd. Tijdens een crew-meeting riep de stuur ineens “Kijk even, we gaan nu de Noordzee op!” De grens was messcherp. Aan de ene kant het water van de Atlantische oceaan, helder, goed doorzichtig. Het schuim mooi wit, het water duidelijk donkerblauw. En dan het Noordzeewater, ook schoon, maar een stuk minder helder en duidelijk bruingroen gekleurd. Helaas hebben we er geen foto’s van. Maar ik verzeker je, je zou je ogen niet geloven.
De pier van Scheveningen
We zijn er allemaal wel eens geweest. De pier zelf, het grote Turkse rad, de bungy jump toren, het strand en natuurlijk het Kurhaus. Maar wie heeft dat alles wel eens vanaf zee gezien? Best leuk, we lagen daar een nachtje voor anker, ik vond het een mooi gezicht. Toch kregen we ’s avonds een geheel ander gevoel. We lagen ca 5 kilometer uit de kust en we konden nog de zware bas-drums van de strandfeesten horen. Echt bijzonder hoe ver dat draagt en ook storend eigenlijk.
De kust van Noord-Holland
Dat is toch de provincie waar ik een groot deel van mijn leven heb gewoond. Heel erg leuk om het ene stadje/dorpje na het andere voorbij te zien komen. Katwijk, Noordwijk, Bloemendaal enzovoort. Nu liggen we voor de kust bij Petten. We gaan wat langzaam en we maken veel manoeuvres , om extra oefening te hebben voor de trainees die nu met de ship-take-over bezig zijn. We zullen met het getij van 5 uur vanmiddag aanleggen in de haven van Terschelling. En dan is de reis zo goed als volbracht.
Hartelijke groet,
Ben
