Na vier maanden op de Swan en drie Masterskip reizen, heeft deckhand Emil behoorlijk zeebenen ontwikkeld. Nu is hij alweer een paar maanden in Nederland en kijken we terug op zijn tijd aan boord. Wat het is niet alleen een avontuur voor de trainees, maar ook voor de bemanning!
Emil is via de zeilschool op de Swan gekomen. Als zeilinstructeur en onderhoudsmedewerker, weet hij ontzettend veel over zeilen, lesgeven en onderhoud, maar het verschil met de Swan was zeker niet klein te noemen. ‘Het zeilen zelf is eigenlijk net als op een klein bootje, maar alles is veel groter. Alleen de dwarszeilen, die waren echt nieuw voor me.’
Al die nieuwe indrukken die je krijgt, alle nieuwe termen die je hoort en alle nieuwe dingen die je leert, kunnen best overweldigend zijn voor een trainee die vers aan boord stapt. Voor Emil was dit, in zekere maten, ook zo. ‘Ik leerde allerlei dingen die ik nog nooit eerder had gedaan. Telkens nieuwe dingen doen was best vermoeiend. En dan ook nog eens in een nieuwe omgeving zijn, dat had ik een beetje onderschat.’
‘Ik heb wel lange dagen gemaakt; toch nog even iets afmaken of nog even iets uitleggen aan een trainee. Je woont op je werk. Af en toe niks doen en vrij nemen, dat vond ik best lastig.’ Maar ook daar heeft Emil van geleerd. ‘Ik weet dat ik niet alles kan doen, soms moet ik ook rust nemen. Dus ik moet ook goed nadenken over waar ik mijn energie in wil steken. Soms zijn dat klusjes die niet zo leuk zijn, maar die moeten wel gebeuren.’
Het zeilen was niet onbekend voor Emil, maar de oceaanoversteken was dat wel. ‘Na een paar weken op de oceaan begon ik wel te denken over hoe de Cariben zouden zijn: hoe ziet het eruit, hoe ruikt het? Ik keek echt uit naar het ontdekken van een totaal nieuwe plek.’ Maar tijdens de oversteek, zo zegt Emil, is hij ook rustiger geworden. Elke dag heeft hetzelfde ritme en dat drie weken lang, maar toch is elke dag ook weer speciaal. Juist het contact met de trainees maakt zo’n reis zo bijzonder. ‘Ik hoop dat ik de trainees iets heb kunnen leren, bij een aantal is dat wel gelukt. Ik hoop dat ze hebben geleerd om te doen wat echt bij hen past en wat ze leuk vinden.’ En misschien wel het belangrijkste advies van Emil: ‘Jezelf blijven, want als je een act opvoert weten anderen niet wat ze aan je hebben.’ Lachend voegt hij eraan toe ‘kijk maar naar mij, ik kan ook niet anders dan mijzelf zijn.’
